NIEZŁOMNI BOHATEROWIE
Żołnierze wyklęci, żołnierze niezłomni, polskie powojenne podziemie niepodległościowe i antykomunistyczne – stawiało opór sowietyzacji Polski, toczyło walkę ze służbami bezpieczeństwa ZSRR i podporządkowanymi im służbami w Polsce. Liczba członków wszystkich organizacji i grup konspiracyjnych szacuje się na 120 – 180 tysięcy. Akcje większości oddziałów podziemia antykomunistycznego były wymierzone w oddziały zbrojne UB, KBW i MO.
Ostatni członek ruchu oporu – sierżant Józef Franczak ps. „Lalek” z oddziału kpt. Zdzisława Brońskiego ps. „Uskok” – zginął w obławie pod Piaskami (woj. lubelskie) – 21 października 1963r.
Od 2011 roku 1 marca jest obchodzony Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”. Dzień ten jest rocznicą wykonania wyroku śmierci na kierownictwie IV Komendy zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”.
Za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej zostali pośmiertnie odznaczeni najwyższymi odznaczeniami państwowymi;
Orderem Orła Białego:
– por. Stefan Korboński ps. „Nowak”, „Zieliński”, „Stefan Zieliński”
– ppłk Łukasz Ciepliński ps. „Pług”, „Ludwik”
– gen. August Emil Fieldorf ps. „Nil”
– płk Wincenty Kwieciński ps. „Głóg”, „Lotny”, V – T”, „Mańkut”, „Proboszcz”
– płk Franciszek Niepokulczycki ps. „Teodor”, „Szubert”, „Franek”, „Żejmian”, „Halny”
– rtm. Witold Pilecki ps. „Witold”, „Druh”
– płk Jan Rzepecki ps. „Białynia”, „Ożóg”, „Krawczyk”, „Burmistrz”, „Górski”, „Prezes”, „Rejent”, „Sędzia”, „Wolski”
Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski:
– mjr Marian Bernaciak ps. „Orlik”
– mjr Hieronim Dekutowski ps. „Zapora”
– kpt. Kazimierz Kamieński ps. „Huzar”
– ppłk Stanisław Kasznica ps. „Wąsowski”, „Przepona”, „Służa”, „Borowski”, „Maszkowski”
– kpt. Władysław Łukasiuk ps. „Młot”
– ppor. Stanisław Marchewka ps. „Ryba”
– sierż. podchor. Jan Rodowicz ps. „Anoda”
– kpt. Józef Rybicki ps. „Andrzej”
– mjr Zygmunt Szendzielorz ps. „Łupaszka”
– mjr Jan Tabortowski ps. „Bruzda”, „Tabor”
– ppor. Edward Taraszkiewicz ps. „Żelazny”
– por. Leon Taraszkiewicz ps. „Jastrząb”
MARSZ ZAPORCZYKÓW
/śpiewany przez żołnierzy mjra Hieronima Dekutowskiego ps. „Zapora”/
Maszerują cicho niby cienie
Poprzez góry lasy i pola.
Niejednemu wyrwie się westchnienie,
Idą naprzód – taka ich wola.
I idą wciąż naprzód bo taki ich los,
I ani żal, ani tęsknota
Z tej drogi zawrócić nie zdoła ich nic
Bo to jest „Zapory” piechota.
A gdy księżyc wyjdzie spoza chmury
I nastanie cicha, piękna noc,
To leśnej piechoty ciągną sznury,
Widać wtedy siłę ich i moc.
Choć twardą im była germańska dłoń,
Do boju ich parła ochota
I zawsze zwycięstwo musiało ich być
Bo to jest „Zapory” piechota.
Teraz za drugiego okupanta,
Jeszcze nam nie oschła jedna krew.
Po zdradziecku sięga nam do gardła,
Na tajgi Sybiru chce nas wieźć.
Pomylił się Stalin, pomylił się kat,
A z nim ta zdziczała hołota;
Za Zamek, za Katyń, za Sybir za krew
Zapłaci „Zapory” piechota.
/por. Stanisław Gabriołek ps. „Grot”, 1945r/
Dodaj komentarz